Hρακλής και Μινώταυρος...

 

Hρακλής και Μινώταυρος... 

στο Παρίσι 

στο Jardin des Tuileries (Κήπο του Κεραμεικού)

τι βρίσκει κανείς... ψάχνοντας... 

Lamprini T. 

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 - 13 Απριλίου 1984), η προτομή στο Διακοπτό

  O Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 - 13 Απριλίου 1984) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος

Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για την ταινία «Το κανόνι και το αηδόνι».

Γεννήθηκε στο Διακοφτό.

Διακοφτό

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1938, στον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, σε ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης.

Αιμίλιος Βεάκης.

Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέπραξε με τους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, των Αρώνη - Χορν, Χατζίσκου - Συνοδινού, του Μουσούρη και του Ντίνου Ηλιόπουλου.

Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 εμφανίστηκε σε ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου, ενώ αργότερα άρχισε να εμφανίζεται σε ελαφρές κωμωδίες.

Το 1961 συγκρότησε τον δικό του θίασο, δίνοντας αξέχαστες ερμηνείες, σε έργα όπως «Ζήτω η ζωή» του Γεράσιμου Σταύρου και «Δεσποινίς Διευθυντής» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη. Στο τελευταίο ενσάρκωσε τον κ. Βασιλείου, έναν ρόλο που επανέλαβε το 1964 στη μεγάλη οθόνη, δίπλα στην Τζένη Καρέζη.

Πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του ήταν το 1947, στην ταινία «Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου.

«Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου

Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση.

Ξεχωρίζουν: «Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Μια τρελλή, τρελλή οικογένεια» (1965),

«Μια τρελλή, τρελλή οικογένεια» (1965)

«Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Για ποιον χτυπά η κουδούνα» (1968), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977).

Το ρόλο του Μπαρμπα-Γιώργη είχε ενσαρκώσει με μεγάλη επιτυχία και στην τηλεοπτική σειρά «Το Λούνα Παρκ» το 1974.

«Το Λούνα Παρκ» το 1974

Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος και πέθανε ολομόναχος στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα.

Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοπτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου.

προτομή του Διονύση Παπαγιαννόπουλου( στην παραλία του Διακοπτού

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.

Ατίθασος αλλά και φιλομαθής από μικρός, ολοκληρώνοντας τις γυμνασιακές σπουδές του, θέλησε να φύγει για την πρωτεύουσα, προκειμένου να σπουδάσει. Ωστόσο, οι επαρχιώτες γονείς του αντιδρούσαν σε αυτή του την επιθυμία. Η αγάπη του όμως, για μάθηση αποτελούσε τόσο μεγάλο κίνητρο, που κανένα εμπόδιο δεν ήταν ικανό να τον σταματήσει.

Ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά της οικογένειας και ιδιαίτερα φιλομαθής από μικρός. Του άρεσε πολύ το διάβασμα και η ζωγραφική. Διάβαζε με μανία τα πάντα. Ακόμα και τις εφημερίδες με τις οποίες τύλιγαν τα ψάρια στην αγορά. Από μια τέτοια εφημερίδα ξεκίνησε και η αγάπη του για την αρχαία γραμματεία, καθώς μια μέρα ο ψαράς τύλιξε τα ψάρια σε μια σελίδα του Ηρόδοτου.

Ηρόδοτος

Τα πράγματα ξεκαθάρισαν στο γυμνάσιο, όταν στο Διακοφτό έφθασε ένας νέος καθηγητής που ανέβασε στο σχολείο μια θεατρική παράσταση. Ο Διονύσης έμαθε το πεπρωμένο του για έναν απλό λόγο. Την αδυναμία στα κορίτσια.Η αφορμή δεν ήταν η γοητεία του θεάτρου, αλλά το φιλί μιας κοπέλας. «Δώσαμε μια ερασιτεχνική παράσταση, πρωταγωνιστής εγώ, κι εσημείωσα θριαμβευτική επιτυχία. Στο τέλος της παράστασης πέρασαν μαθητές και μαθήτριες από το καμαρίνι και μας γέμισαν φιλιά. Το δικό της ήταν τόσο γλυκό που είπα: Δεν γίνεται. Θα βγω στη σκηνή και θα την κάνω να με φιλά κάθε βράδυ».

Παρόλο που οι θεατρικές παραστάσεις άρεσαν στον Παπαγιαννόπουλο, πέρασαν έξι χρόνια από την αποφοίτησή του από το λύκειο για να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά την υποκριτική. Αρχικά προμηθεύτηκε βιβλία με θεατρικά κείμενα και άρχισε να οργανώνει δικές του παραστάσεις με τα παιδιά της γειτονιάς. Πολλοί γονείς είχαν αντιρρήσεις για τις παραστάσεις γιατί δεν ήθελαν να παρασυρθούν τα παιδιά τους από το «ηθοποιηλίκι». Οι γονείς του νόμιζαν ότι το θέατρο ήταν για τον «Νιόνιο» ένα απλό χόμπι. Όταν τους ανακοίνωσε ότι ήθελε να πάει στην Αθήνα να σπουδάσει εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Ο πατέρας του του είπε: «όλα τα παιδιά μου φύγανε, άλλα παντρευτήκανε, άλλα φύγανε για την Αμερική. Τουλάχιστον εσύ που είσαι από τους πιο μικρούς κάτσε εδώ να μας βοηθήσεις. Να μείνει και κάποιος στο Διακοφτό». Δεν είχε τολμήσει καν να τους πει τι θα σπούδαζε στην Αθήνα. Όταν τον ρώτησαν είπε ψέματα ότι ήθελε να γίνει δάσκαλος, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα το ενέκριναν, καθώς υπήρχε η προοπτική να επιστρέψει στο Διακοφτό για να διδάξει. Αλλά ούτε και αυτό το δέχτηκαν.

Ο Νιόνιος αποφάσισε να βάλει τα «μεγάλα μέσα». Πήγε στον παπα- Τσάκαλο, τον ιερέα του χωριού και τον παρακάλεσε να μεσολαβήσει για να πειστούν οι γονείς του να τον αφήσουν να πάει να σπουδάσει. Για να πείσει τον παπά, του είπε ότι ήθελε να γίνει ιεροδιάκονος και να επιστρέψει στο Διακοφτό και να προσφέρει στο ποιμαντικό έργο. Ο ιερέας συγκινήθηκε από το ζήλο του νέου, ανέλαβε δράση και τα κατάφερε. Το 1936 ο Νιόνιος ετοίμασε τις βαλίτσες του και έφυγε για την Αθήνα...

Όταν έφτασε στην πρωτεύουσα έδωσε κρυφά εξετάσεις στο βασιλικό θέατρο, δηλαδή το Εθνικό. Η επιτροπή δεν ενθουσιάστηκε με την παρουσία του. Το πρόβλημα, όπως του είπαν, ήταν η προφορά του. Τόνιζε πολύ το «λ» και πρόφερε παχιά το «σ».

Ο Παπαγιαννόπουλος δεν το έβαλε κάτω. «Κάθισα κι εγώ και έλεγα 100 φορές όλες τις λέξεις που είχανε σίγμα και λα για να πάψω να μιλάω χωριάτικα. Ξαναδίνω εξετάσεις τον επόμενο χρόνο και πετυχαίνω», ανέφερε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ακρόπολις».

Παράλληλα με τη σχολή, εργαζόταν ως υπάλληλος σε μπακάλικο για να μπορεί να καλύψει τα έξοδα σπουδών του. Δύο χρόνια μετά, ο Παπαγιαννόπουλος ολοκλήρωσε με «Άριστα» τη φοίτησή του.

Τα ευχάριστα νέα ανέλαβε να ανακοινώσει στους γονείς του, ο Αιμίλιος Βεάκης μέσω τηλεγραφήματος, που έγραφε: «Συγχαρητήρια δ’ επιτυχία υιού σας». Όταν το έλαβε η μητέρα του άρχισε να διαδίδει ότι «έρχεται ο δάσκαλος», πιστεύοντας ότι ο γιος της είχε αποφοιτήσει από την Ιερατική Σχολή. Μια γειτόνισσα είδε την υπογραφή του Βεάκη στο τηλεγράφημα και «διαφώτισε» την κυρία Μαρία. Αρχικά η μητέρα του ηθοποιού θύμωσε τόσο, που απειλούσε να αποκληρώσει τον γιο της. Το 1939 όμως, ένα δημοσίευμα με τίτλο «ποιος είναι αυτός ο Παπαγιαννόπουλος» που επαινούσε το ταλέντο του ηθοποιού, παρόλο που ο ρόλος του ήταν βουβός, άλλαξε τη γνώμη των γονιών του.

Ταινίες

1947 Παιδιά της Αθήνας ...

1951 Ματωμένα Χριστούγεννα .

1954 το σταυροδρόμι του πεπρωμένου

1954 Το ποντικάκι ....

1954 Ο άνεμος του μίσους

1955 Τζο ο τρομερός ...

1955 Στέλλα..

1955 Για δυο ρόγες σταφύλι

1957 Τρία παιδιά βολιώτικα

1957 Της τύχης τα γραμμένα ..

1957 Όπου φτώχεια και φιλότιμο

1958 Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα

1958 Χαρούμενοι αλήτες ...

1958 Μια ζωή την έχουμε ..

1958 Οιδίπους Τύραννος

1959 Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο ....

1959 Η Λίζα το 'σκασε ..

.1959 Στουρνάρα 288 ....

1959 Ο Γιάννος και η Παγώνα ...

1959 Ερωτικές ιστορίες ..

1959 Επιστροφή από το μέτωπο

1959 Ένας βλάκας και μισός ...

1959 Έγκλημα στο Κολωνάκι...

1959 Μπουμπουλίνα ...

1959 Ο Αλή πασάς και η κυρά Φροσύνη ...

1959 Ο Ηλίας του 16ου ....

1960 Το νησί της αγάπης ....

1960 Το μεγάλο κόλπο

1960 Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος ....

1960 Το μεροκάματο της ευτυχίας

1960 Αμαρτωλά νιάτα ....

1960 Μια του κλέφτη ..

1960 Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα ..

1961 Μυρτιά ....

1961 Ήρθες αργά ....

1961 Έξω οι κλέφτες ..

1961 Η ζωή μου αρχίζει με εσένα ...

1962 Ποτέ δεν σε ξέχασα ...

1962 Το κορίτσι του λόχου ....

1962 Κλάψε φτωχή μου καρδιά

1962 Ήρθες αργά ...

1962 Τα Χριστούγεννα του αλήτη .

1962 Εξομολόγηση μιας μητέρας ...

1962 Ο άντρας της γυναίκας μου ...

1962 Αγνή και ατιμασμένη ....

1962 Άγγελοι του πεζοδρομίου

1962 Παγίδα

1963 Σκάνδαλα στο νησί του έρωτα

1963 Η ψεύτρα ....

1963 Όσα κρύβει η νύχτα

1963 Χτυποκάρδια στο θρανίο ....

1963 Ο κύριος πτέραρχος ....

1963 Το γέλιο βγήκε απ’ τον παράδεισο ...

1963 Ο αδελφός μου ο τροχονόμος ....

1963 Ένας ντελικανής ....

1964 Η βίλα των οργίων ....

1964 Η σωφερίνα ....

1964 Λόλα...

1964 Ο γυρισμός της μάνας ..

1964 Δεσποινίς Διευθυντής ....

1964 Οι νταήδες

1964 Αν έχεις τύχη....

1964 Αλύγιστη στη ζωή

1965 Μερικές το προτιμούν χακί

1965 Κάνε με πρωθυπουργό .

1965 Υπάρχει και φιλότιμο .

1965 Ο φτωχός εκατομμυριούχος

1965 Φωνάζει ο κλέφτης ....

1965 Εξιλέωση

1965 Μια τρελή, τρελή οικογένεια ...

1966 Ο ξυπόλητος πρίγκηψ ....

1966 Όλοι οι άντρες είναι ίδιοι ..

1966 Οι κυρίες της αυλής

1966 Τζένη Τζένη ....

1966 Φουσκοθαλασσιές .

1966 Διπλοπενιές ...

1966 Ο μπαμπάς μου ο τεντιμπόης ....

1966 Αχ! Και να 'μουν άντρας ....

1966 Η αδελφή μου θέλει ξύλο ....

1966 5000 ψέματα ....

1967 Η παιχνιδιάρα ...

1967 Κάτι κουρασμένα παλικάρια ...

1967 Για την καρδιά της ωραίας Ελένης ..

1967 Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας .

1967 Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο ...

1967 Έρωτες στην Λέσβο

1967 Αν μιλούσε το παρελθόν μου ....

1967 Ο αχόρταγος ....

1968 Ο ψεύτης ...

1968 Πολύ αργά για δάκρυα ..

1968 Οικογένεια Χωραφά ...

1968 Ο Μικές παντρεύεται ...

1968 Γοργόνες και μάγκες ....

1968 Για ποιον κτυπά η κουδούνα ..

1968 Ένας κλέφτης με φιλότιμο .

1968 Ένας ιππότης για την Βασούλα ....

1968 Έμπαινε Κίτσο

1968 Δόκτορ Ζι-Βέγγος ..

1968 Η αρχόντισσα και ο αλήτης ...

1968 Το κανόνι και τ` αηδόνι ....

1969 Ξύπνα κορόιδο ...

1969 Το νυφοπάζαρο .

1969 Η νεράιδα και το παλικάρι ...

1969 Ο γόης ..

1969 Για ένα ταγάρι δολάρια ....

1969 Γαμπρός από την Γαστούνη ή Γαμπρός με φούντες

1969 Ένα ασύλληπτο κορόιδο .... Ασημάκης Χαρούπογλου

1969 Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα ...

1970 Ζητούνται γαμπροί με προίκα ....

1970 Ο τρελός της πλατείας αγάμων ...

1970 Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια ..

1970 Όμορφες μέρες ....

1970 Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας ....

1970 Γιακουμής, μια ρωμαίικη καρδιά ...

1970 Ένας χίπις με τσαρούχια ...

1970 Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά ...

1970 Ο απίθανος ...

1971 Η ζαβολιάρα

1971 Καυτά ψυχρά και ανάποδα ..

1971 Ο επαναστάτης ποπολάρος ...

1971 Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης ...

1971 Ο Κυρ Γιώργης και οι Τρέλες του ....

1972 Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί ...

1972 Πιο τρελός και από τους τρελούς ..

1972 Ο Πατούχας ....

1972 Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης .

1972 Ο μάγκας με το τρίκυκλο ...

1972 Αν ήμουν πλούσιος ...

1972 Λυσιστράτη ...

1973 Ο τσαρλατάνος....

1974 Ένας νομοταγής πολίτης ....

1977 Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται....

1980 Καθένας με την τρέλα του ....

1981 Κορόιδο Ρωμιέ ....

1984 Ταξίδι στα Κύθηρα ....

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02Vv2bHG4JERTCTsbmzdwUBZ1DfHVQsyEAjM8yW9Hs6i5XrELH21YQw9wtCjxCTYatl&id=100050227730951

ευχαριστώ πολύ

///////////////////

η μητέρα μου ζούσε στην ίδια πολυκατοικία με τον Παπαγιαννόπουλο... μάς έλεγε πόσο ευγενικός κύριος ήτανε...

υπέροχος ηθοποιός... καλή ανάπαυσή νάχει...

τον ευχαριστούμε για την προσφορά του στην τέχνη που μάς διασκεδάζει...

Lamprini T.